Bestiariusz słowiański, część 18
Witajcie w przededniu jesieni. To świetny pretekst, żeby Was troszkę postraszyć, więc wracamy niemal po 3 latach do bestiariusza i mniej znanych demonów słowiańskich. Powrotów będzie więcej! Zapraszam na te związane ze środowiskiem leśnym, nieco bardziej lokalne i zapomniane. Inne części bestiariusza podzielone na kategorie znajdziesz na blogu.
Zapraszam!
Stukacz / błędnica - wabi w gąszcz, pozostawia tam na żer dzikim zwierzętom lub na śmierć głodową. Topi na bagnach.
Drzewice - piękne dziewczęta mieszkające wśród drzew; opiekunki roślinności, szczególnie leśnej. Miały posiadać "promieniste twarze".
Dziewonie - tym razem bliżej nieokreślone opiekunki zwierząt
Maiki - smutne płaczki leśne
Leszyje - dobrotliwe dziadki zamieszkujące w lasach
Bamuła - w wierzeniach żywiecczyzny żeński duch nocny
Bandurka - nazwa lokalna świetlika bagiennego na Śląsku cieszyńskim. Zwodzi ludzi na manowce. Miały straszyć również na Wiśle w postaci ogników, (inaczej ocznice) które wciągały pijanych do błota, a następnie topiły.
Stukacz - wabił fałszywymi odgłosami stukania
Turosik - ukazywał się myśliwym pod postacią tura, a oni w pogoni gubili ślady drogi powrotnej do domu.
Błędnica - pod postacią pięknej panny ukazywała zbyt duży kawałek nagiego ciała napotkanym wędrowcom. Wabiła w gęstwiny, gdzie czekała ich zguba. Bukowski pisze, że jeden z informatorów pytany o demona stwierdził, że znał doskonale ścieżki leśne i choćby nocą chodził po nich śmiało, "Chyba, że błędnica, duszek złośliwy i zawzięty przyczepi się do człowieka, wtedy nie trafisz do domu, choćbyś go widział. Ale jak nawęzły mieć silne, zaklęcie znać, a głównie obiaty (ofiary, prezentu dla demona; przyp. własny) nie żałować, czy też w domu, czy na łowach, to przecież dadzą człowiekowi spokój."
To wszystko na dzisiaj. Słyszeliście może o jakiś mniej typowych demonach w swojej okolicy? Zapraszam do dyskusji.
Komentarze
Prześlij komentarz