Słowniczek słowiański
czyli ożywianie martwego języka
część pierwsza
Witam Was w ten duszniutki weekend. Jako, że mamy na blogu w tym momencie tylko jedną 'otwartą' serię - bestiariusz słowiański, więc postanowiłam zaproponować Wam kolejną. Słowniczek 'martwych' wyrazów, które już wieki (albo choć dziesiątki lat) temu wyszły z użycia. Czytając latopisy, albo przeróżne źródła "z epoki" spotykam wiele słów, które nie są już tak oczywiste. Ich datowanie jest w sumie różne, bo spisuję te ktoe spotykam w przeróżnych książkach, nie tylko wczesnośredniowiecznych, ale pomyślałam że będzie to ciekawe urozmaicenie. Język to generalnie niesamowita sprawa i już przez jedno pokolenie możemy zauważyć w nim widoczne zmiany. Szczególnie w dobie, w której każdy zna co najmniej 2 języki - polski zawiera przeróżne elementy zapożyczone, z których nawet często nie zdajemy sobie sprawy. W nowej serii chciałabym przypomnieć lub wyjaśnić Wam słowa, których raczej już nie usłyszycie w codziennych konwersacjach. Niektóre mogą się wydać oczywiste, a inne mniej. Są to oczwiście duże uproszczenia. To nie słownik PWN. Mam nadzieję, ze Was zaciekawię.
Zapraszam!
bajcara - babsko opowiadające bujdy / plotkara
bandurka - cipciunia / ukraiński instrument szarpany
boginas - syn boginki
bojawisko - plac boju
bydlić - zamieszkiwać
chram - typ budowli sakralnej Słowian
chrobny - dzielny
dębiec - garbarz (kiedyś garbowano skóry głównie garbnikem dębowym (korą dębową))
dębrowy - dębowy
drużba - przyjaciel
drużba - przyjaciel
gać -tama
gędźba - muzyka
gorze - nędza, bieda
gozd - las
huf - duży oddział wojska
igra - zabawa
jaźwiec - borsuk
kazytać - łaskotać
kącina - typ budowli sakralnej Słowian
kniądz - książę / władca
komyse - zarośla
kosa - warkocz
księżyc - syn księcia
łyki - pęta
łyki - pęta
modła - posąg
mrzeć - śnić
ofiara pokładzinowa - ofiara związana z elementami konstrukcyjnymi domostwa / świątyni / umocnień obronnych. W budynkach mieszkalnych zazwyczaj był to pokarm / napitki w glinianych naczyniach, a w świątyniach zwierzęta róznej wielkości lub z rzadka nawet ludzie
ostrów - wyspa
otrok - chłopiec / wyrostek
panowie przyrodzeni - określenie dynastii Piastów
piechem - pieszo
potrzask - włócznia
rab - niewolnik
rokiciny - wierzby
rusy - rudy
rzeźba - rzeź
sambocza - wieża bramna
sąpierz - rywal / najeźdźca
skotmy - bydlęcy
suweniry - dary
szczyt - tarcza
szłom - chełm
szłom - chełm
szyp - strzała
ślęgnąć - przemoknąć
śpik - sen
śreżoga - promienie słoneczne, które przebijają się przez drzewa, mgłę lub dym itp. Zjawisko świetnie zauważalne w lesie.
trzebiszcze - słowiański, ośrodek kultowy typu otwartego
trzeba - ofiara składana Bogom
wierzeje - wrota
wierzeje - wrota
witeź - bohaterski wojownik
wydzierca - rabuś / złodziej
wygarbować skórę na jaszczur - sprać na kwaśne jabłko
zaszczytcy - obrońcy
z cicha pęk - nagle
zoczyć - zapomnieć, przegapić
żerca - kapłan w religii słowiańskiej
żyrzec - kapłan słowiański
Na dziś zakończymy nasze lingwistyczne rozważania. Które wyrazy najbardziej Was zaskoczyły? Może chcecie się podzielić jakimiś w komentarzach? Dajcie znać, czy nowa seria się podoba. Tymczasem zapraszam na moje media społecznościowe, instagram i kramik, na którym znajdziecie przeceny na cały asortyment. Do usłyszonka.
Trzebiszcze, a nie "trzebisze". Śreżoga najciekawsza.
OdpowiedzUsuńFaktycznie był błąd. Dziękuję za czujność.
UsuńŚreżogę można znaleźć u Sienkiewicza w W pustyni i w puszczy.
UsuńCzytałem z córką i nie wiedzieliśmy co to jest.